Belial, Pan Wojny, Ten, który nie ma pana, Niegodziwiec Świata, Sturęki, Generał Legionów, Władca Kręgu Gniewu, Krwawy Król.

Belial zrodził się wśród dziecięcych krzyków, które wpadały masowo do Piekła – z grzechu popełnionego i przez chrześcijan i przez pogan. Belial powstał w trakcie Dzięcięcej Krucjaty. Mord dokonany na niewinnych, jak i sama idea francuskiego dostojeństwa dała byt jednemu z najokrutniejszych i najpotężniejszych demonów w Piekle. Belial jest żołnierzem. Jest archetypem zwycięscy i wojownika. Zawsze ubrany w czarną, kolczastą pełną zbroję. Zawsze, albo ze swoim buzdyganem, albo dwuręcznym toporem. Chodząc zostawia za sobą krwawe ślady, a samo uderzenie jego opatrzonych w kolce skrzydeł może wywołać rzeź. Charakter Pana Wojny odpowiada kręgowi jakim włada. Choleryczny, buntowniczy, pewny siebie Belial nie jest zbyt lubiany poza innymi kręgami, za to wychwalany w swoim. Włada piekielnymi Legionami, a od swoich podwładnych oczekuje bezwzględnego, żołnierskiego posłuszeństwa. Co rok organizuje Krwawe Igrzyska, czyli piekielny turniej, którego zwycięzca otrzymuje część Belialowej zbroi i wygrywa sobie miejsce w prywatnej straży Władcy Kręgu. Uwielbia torturować, zadawać ból, a ogień i pożoga wywołuje w nim tylko śmiech przepełniony szaleńczą radością. Nienawidzi Michaela. Nie interesują go wewnętrzne niesnaski, dużo bardziej skupiony jest na wojnie w Czyśćcu i zdobywaniu dusz. Bo czyż na wojnie nie najlepsze są łupy?