Azazel, Pan Zabójstw, Ten, który się oddalił, Władca Kręgu Zazdrości, Rzucający Cień, Dowódca Harap Serapel, Anioł Mocy, Upadły Zazdrości.

Imię Azazela w Niebie oznaczało „Bóg Umacnia”. Upadłby najprawdopodobniej do Pychy za słowa „Syn ognia nie pokłoni się synowi ziemi”, ale od zamiaru trwania w oporze przeciw służbie śmiertelnym odwiódł go jego serdeczny przyjaciel Rafael. Kto mógł podejrzewać, że w głębi serca Azazel zazdrości Rafaelowi. Zazdrości tak bardzo, że w pewnym momencie zapragnął zająć jego miejsce, w najprostszy możliwy sposób – zabijając go. Z pojedynku zwycięsko wyszedł Rafael, tracąc w nim jednak oko i skrzydła. Azazel został zrzucony do Zazdrości i bardzo szybko utorował sobie drogę na szczyt. Po trupach. Ubrany w długi, czarny płaszcz, który skrywa jego śmiercionośną broń – dwa sierpy. Założył elitarną jednostkę piekła – Harap Serapel. Ten odłam Legionów, choć nie zgadza się z polityką prowadzoną przez władcę piekielnej armii, Beliala, to służy wiernie Lucyferowi. Właściwie, służył, dopóki Niosący Światło nie zdecydował się odejść. Sam Azazel jest cichy, ponury i właściwie nie budzi respektu ani wyglądem, ani postawą. Jednak z jakiegoś powodu, to właśnie on panuje w najbardziej niebezpiecznym z piekielnych kręgów. Z jakiegoś powodu, to na dźwięk jego imienia, istoty spoglądają na własny cień – czy czasem nie rusza się na przekór ich ruchom.